Parada
|
„Wyniosłe” przechadzanie się, paradowanie wobec innego psa, z uniesioną, skierowaną do przodu głową. Ruchy są przy tym dość szybkie (nie ma hamowania ruchów). Głowa jest nieco cofnięta z łukowatym wygięciem szyi. Paradowanie występuje w czasie zalotów (z wysokim podnoszeniem nóg) oraz w behawiorze agonistycznym jako parada frontalna i zasłanianie. AG ZAB. SEKS
|
Parada frontalna
|
Element sprawdzania. Psy zajmują pozycję T w wyniku zastawienia drogi przez psa aktywnie sprawdzającego. Pies ten ustawia się w poprzek przed nosem drugiego psa (pozycja daszka w literze T). Przemieszcza się przed nos drugiego psa powoli i bacznie obserwuje reakcję na swój ruch i zajmowaną pozycję. AG
|
Pasienie i „pasienie”
|
| Pies pozostaje w uporczywym kontakcie z innym zwierzęciem lub grupą (np. owiec), które mają się nie rozchodzić i podążać w ustalonym kierunku. Pies wykonuje czynności jak zabieganie drogi, kąsanie (często obiektem tego są pięty i kostki nóg), uporczywe wpatrywanie się, oszczekiwanie. Ustalenie drogi, jaką podążają „owce”, oraz tempo ich marszu wydają się podlegać kontroli psa. Takie samo zachowanie wobec ludzi nazywa się „pasieniem” (w cudzysłowie).
AFI ŁOW
|
Pełen atak
|
| Nie poprzedzony sygnałami ostrzegającymi atak, prowadzony, by wywołać obrażenia. Nie poprzedza go warczenie ani inne sposoby komunikacji agonistycznej na gruncie socjalnym. Taka napaść zdarza się przy rozpoznaniu istotnego zagrożenia (niebezpieczny obcy na terytorium), w warunkach ogromnego pobudzenia (walka o przetrwanie). Zakończenie potyczki po zasygnalizowaniu poddania się przez zaatakowanego nie następuje. Atak trwa do czasu zniknięcia napięcia u atakującego.
AG
|
Pędzenie (bieg) ku czemuś
|
| Szybki bieg w stronę innego zwierzęcia. Może mu towarzyszyć obniżenie głowy do poziomu barków lub niżej. W końcowej fazie zbliżania się następuje zatrzymanie się przy pomocy jednego lub kilku podskoków i wtedy głowa zostaje podniesiona, z łukowatym cofnięciem szyi (jak przy paradowaniu).Przy kontekście łowczym i agonistycznym uszy psa pozostają w pozycji sterczącej, skierowane otworami do przodu, ściągnięte na czoło. Zabawie towarzyszy zrelaksowana pozycja uszu (por. uszy skosem). Ustawienie uszu różnicuje pędzenie ku czemuś od zwykłego biegu, w którym przy osiąganiu dużych prędkości uszy „przyklejają” się do głowy, by powodować mniejszy opór powietrza.
AG ZAB.
|
Picie
|
Zagarnianie płynów (np. wody) językiem do pyska i połykanie. Język jest rozszerzony z rynienkowato uniesionym brzegiem. Pies chłepce wodę, czasem zanurza w niej cały pysk „przeczesując” wierzchnią warstwę wody, ale nawet wówczas nie występuje mechanizm zasysania czy wciągania wody. Pies może też „gryźć” wodę: wówczas połyka to, co po „ugryzieniu” znajdzie się w obrębie pyska. INN (FIZJ)
|
pimage006.jpg |
Pielęgnacja
|
Utrzymywanie w czystości i dobrej kondycji skóry i futra przy pomocy wylizywania, wygryzania, drapania, otrząsania i ocierania. Pielęgnowanie dotyczy również ran i otworów ciała (usuwanie wydzielin z okolicy np. napletka i odbytu).
INN (PIEL)
|
pimage011.jpg |
pimage012.jpg |
pimage013.jpg |
Pilnowanie
|
Nieustanne pozostawanie w pobliżu drugiego osobnika. Nieodstępowanie może zapewnić sukces rozrodczy dzięki, na przykład przebywaniu przy wybranej samicy w okresie około rui i niedopuszczaniu do niej innych samców. W innych sytuacjach może gwarantować dostęp do przywilejów/ zaspokojenia własnych potrzeb, także afiliacyjnych (przebywania w pobliżu osobnika bliskiego socjalnie). Pilnowanie to też przebywanie nieopodal własnego pokarmu (przedmiotu), by go ustrzec przed zakusami innego psa (człowieka). Polega wówczas na pozostawaniu w pobliżu pilnowanego obiektu – np. leżenia w odległości 1 m. od kości
AFI AG SEKS INN (POŻ)
|
Piskliwe pogróżki
|
| Wydawanie głosu w postaci jękliwych zaśpiewów w tonacji wznosząco-opadającej, melodyjnie następujących szybko po sobie. Towarzyszy im wyciągnięcie pyska i z rozsunięcie warg z pokazaniem zębów. Występuje w przypadku zagrożenia i gróźb w obronie. O całości decyduje niedawna przeszłość leżącą u podstawy zachowania mogącego świadczyć o poczuciu zagrożenia.Tak zachował się pies siedzący w wykopanym dole, gdy do skraju zagłębienia zbliżył się silniejszy fizycznie współuczestnik niedawnej bójki (sprzed dwóch dni), w której oba psy odniosły obrażenia. Tak też może zachować się suka wobec psa, który próbuje się do niej zbliżyć, podczas gdy ona próbuje się przed nim obronić.
AG SEKS
|
Piskliwy skrzek
|
Głośny, chrapliwy krzyk, w którym brak pojękiwania. W przypadku odczucia silnego bólu
INN (WOK)
|
Piszczenie
|
Wysokie dźwięki, jednobrzmiące z krótkimi przerwami na jednym wydechu, raczej monotonne. Pozbawione są zawodzenia typowego dla skomlenia. Cichsze niż piskliwy skrzek.
INN (WOK)
|
Pływanie
|
Poruszanie się w wodzie przy pomocy naprzemiennego ruchu łap, podczas gdy nogi psa nie dosięgają dna zbiornika. Ogon leży na poziomie lustra wody lub jest uniesiony ponad grzbietem.
INN (RUCH)
|
pimage015.jpg |
Pochylenie głowy
|
| Pies zatrzymuje się w ruchu, obniża głowę i wyczekująco utrzymuje ową pozycję, czekając na reakcję osobnika, w którego stronę został wykonany uch. Odsunięcie szyi do boku czyni pochylenie głowy odchyleniem. (p. obniżenie głowy).
AG ŁOW
|
Podarowanie
|
Przeniesienie cennej zabawki, pokarmu/ zdobyczy lub innej własności psa w pobliże miejsca spoczynku innego psa, pozostawienie tej cennej ofiary na ziemi i odejście opodal. Pies obdarowywujący obserwuje zachowanie psa obdarowanego i stopniowo skraca dystans, i pozostaje w dynamicznej postawie odpoczywania i czujności. O ile nie zauważy sygnałów ostrzegających, wcześniej obecnych przy tej samej odległości, po pewnym czasie rozluźnia się lub dalej bada jak dalece wypracował przychylność. Obdarowany pies dopuszcza psa obdarowującego bliżej niż uprzednio i nawet jeśli zastosuje sygnały powstrzymujące, to nie będą one tak raptowne, jak wcześniej. Takie sygnały będą również krótsze.
AFI SEKS
|
Podążanie śladem
|
| Pies idzie lub biegnie skoncentrowany na niewidocznym tropie zwierzyny łownej lub na śladzie węchowym z innych względów istotnym dla psa.. Nos psa jest opuszczony do ziemi lub szuka górnego wiatru. Tempo poruszania się zależy od pewności śladu. ŁOW
|
Podążanie za
|
| Pozostawanie w pobliżu oddalającego się partnera socjalnego. Niekiedy utrzymywana jest ta sama odległość, naśladowane są te same ruchy uszu, ogona. Szczenięta podążają za dorosłym idącym odpowiednio powoli. Zachowanie to może powstawać w ramach imprintingu.
AFI SEKS
|
pimage024.jpg |
pimage025.jpg |
pimage026.jpg |
Podejście łukiem
|
| Zbliżenie się psa do innego osobnika lub przedmiotu nie po linii prostej tylko okrężnej. Może je poprzedzać meandrowanie. Finalnie dochodzi do zbliżenia się od tyłu i boku. Jest to podejście niezagrażające o czym świadczy dodatkowo obecność spacerowego chodu.
AFI (USP) ŁOW
|
Podejście na wprost
|
| Zbliżenie się do drugiego psa lub innego zwierzęcia po linii prostej. Uszy podchodzącego są sterczące i zwrócone do przodu. W miarę zbliżania podchodzącego do strefy socjalnej drugiego osobnika tempo zbliżania zmienia się. Może nastąpić spowolnienie do zatrzymania lub gwałtowne przyspieszenie z zatrzymaniem w kilku podskokach (por. pędzenie).tuż przed drugim osobnikiem.Podejście na wprost jest stosowane przez osobniki pewne siebie. Wymuszają one odpowiedź drugiego psa. Podejście na wprost może być sprawdzaniem.
AG AFI
|
Podejście w skuleniu
|
| Skulony pies zbliża się do drugiego zwierzęcia lub przedmiotu z podgiętym zadem. W skrajnych przypadkach ciągnie zad i ogon po ziemi.
AG
|
pimage030.jpg |
Podglądanie z ukrycia (czatowanie)
|
| Jeden z psów ukrywa się za czymś i wygląda. Przy zabawie w chowanego wyglądający pies szybko chowa się z powrotem. AG ŁOW ZAB.
|
Podkradanie
|
| Zbliżanie się do obiektu (innego psa, zwierzęcia) na podgiętych łapach. AG (USP) ŁOW
|
Podkradanie się do (ofiary)
|
| Powolne zbliżanie się do obiektu zainteresowania (łowczego) na ugiętych nogach, z ostrożnym unoszeniem i stawianiem łap, z elementami podbiegania i zastygania. Pies stara się pozostawać w przyczajeniu, aby podejść ofiarę ukradkiem. Uszy psa są nakierowane wraz z głową na obiekt zainteresowania. W przeciwieństwie do skradania się z podkulonym ogonem, przy podkradaniu grzbiet pozostaje w naturalnej, prostej linii, a ogon utrzymywany jest w poziomie grzbietu lub jest uniesiony powyżej niego.
AG ŁOW ZAB.
|
pimage033.jpg |
pimage034.jpg |
Podkulenie zadu
|
| Obniżenie zadu z jednoczesnym uwypukleniem części grzbietu powyżej ogona, aż do łopatek, w czasie zbliżenia się do innego psa (/suki) lub człowieka a także obiektu. Może temu towarzyszyć jednoczesne obniżenie barków.
AFI ZAB.
|
Podniesienie łapy
|
| Podniesienie przedniej łapy i utrzymywanie jej w powietrzu zgiętej w łokciu i nadgarstku. Łapa zwisa luźno w nadgarstku lub pozostaje równolegle do ziemi. Gdy podniesienie łapy przebiega z nakierowaniem reszty ciała i obniżeniem głowy jest to „wystawianie”, „stójka”, z zestawu łowczego. U psów współpracujących z pasterzem bywa to komunikatem socjalnego niepokoju.Machnięcie podniesioną łapą w stronę innego osobnika, a także oparcie, położenie czy wsparcie łapy ma znaczenie jako gest napraszania się o uwagę, pielęgnację.
AG (UPS) AFI (PIEL) ZAB. ŁOW
|
pimage045.jpg |
Podniesienie pyska przy grożeniu
|
| Podniesienie głowy przy spotkaniach konkurencyjnych przybiera czasem charakter podrzucenia głową. Może temu towarzyszyć szczerzenie zębów. Podobnie jak ryczenie jest to pokaz.
AG ZAB.
|
Podniesienie wargi nad kłami
|
Uniesienie górnej wargi na wysokości kłów. W połączeniu z ruchami żucia występuje przy próbie usunięcia resztek spod warg lub spomiędzy zębów.
INN (POŻ)
|
Podniesienie wargi górnej z przodu (pseudouśmiech)
|
| Uniesienie górnej wargi na wysokości siekaczy przy braku lub niewielkim rozchyleniu pyska. Podobne jest do wywinięcia wargi u szympansów i innych małp. Sygnał ostrzegający w obronie. (Por. odsłonięcie przednich zębów).
AG
|
pimage041.jpg |
Podpychanie nosem
|
| Sposób ukrywania zdobyczy przez psa. Po złożeniu na ziemię przedmiot, który ma zostać ukryty, jest popychany nosem przez psa pod coś, co daje się podnieść (liście, rozkopana ziemia, dywan).
ZAB. ŁOW
|
Podrzucanie pyskiem (fantów, „ofiary”)
|
| Wyrzucenie w górę i złapanie zębami niejadalnego przedmiotu lub niewielkiej zwierzyny albo fragmentu pożywienia. Jest to zabawa w pojedynkę. Składa się z powtarzania elementu końcowego zachowania łowczego, które służy uśmierceniu ofiary lub sprawdzeniu czy ofiara żyje.
ZAB. ŁOW
|
Podrzucenie przednich łap (w biegu)
|
| W czasie biegu pies wyrzuca przednie łapy bezzasadnie wysoko. Jest to miękkie machnięcie łapami w nadgarstkach. Może dojść do tego ruch nieco na boki, jednoczesny lub asynchroniczny. Może być kilka razy powtórzone i zakończyć się podskokiem lub przypadnięciem na miękkie przednie łapy. Widywane jest w biegu zabawowym (również powitalnym) i w zaproszeniu do zabawy.
AFI ZAB. SEKS
|
Podskakiwanie na boki
|
| Chaotyczne odbicia na boki w czasie biegu zabawowego.
ZAB.
|
Podskok – naskok
|
| Pies wybija się równocześnie z obu łap przednich a tuż potem tylnych (przód – tył – pauza), wyskakuje w górę i opada niemal równocześnie na tylnych łapach i prawie natychmiast na przednich). Podskoki takie widuje się w łowach na drobną zwierzynę, gdy występuje element płoszenia (trójpodskok na bażanta). Po uderzeniu w ziemię pies rozgląda się i nasłuchuje.
ZAB. ŁOW
|
Podskok obserwacyjny
|
| Wyskok z odbicia z czterech łap w górę, z miejsca lub w czasie poruszania się w otoczeniu, w którym utrudniona jest widoczność (np. w wysokiej trawie). Podskokowi może towarzyszyć szybki ruch głowy na boki – rozglądanie się dokoła. Przy wyglądaniu zza płotu podskok może być stosowany zamiast wspinania się.
ŁOW
|
Podskoki pionowe
|
Podskakiwanie z niemal jednoczasowym odbiciem z czterech łap u psa z pozycji stojącej z opadnięciem w to samo miejsce. Wyskok odbywa się pionowo do góry, a grzbiet pozostaje równoległy do ziemi. Widuje się takie podskoki przy powitaniu. Pies witający tak człowieka może próbować uszczypnąć go w nos albo policzek. Podskoki wysokie mają fazę zawiśnięcia w powietrzu. Siła skoku przenosi zwierzę głównie w górę, a mniej do przodu. Pokaz takich wysokich wybić stosują niektóre jeleniowate, jako dowód na ogromne rezerwy siły, mające zniechęcić napastnika. Psy, wydaje się, stosują je również w podobnym kontekście w czasie sprawdzania. Jest to inaczej mówiąc popis siły.
AFI (POW) ŁOW ZAB. INN (POŻ)
|
Pogoń za czymś
|
| Bieg w pogoni za czymś, za motylem, liściem czy patykiem rzuconym przez psa lub człowieka.
AG ŁOW ZAB.
|
Pokazanie pachwin (w leżeniu na boku)
|
W pozycji leżącej pies odsuwa jedną nogę tak, by odsłonić pachwinę.
AG INN (WYP)
|
Pokłon powitalny
|
| Pochylenie psa z cofnięciem do tyłu bez odrywania nóg. Wszystkie kończyny znajdują się skosem do ziemi. Grzbiet pozostaje równolegle lub wygięty jest w pałąk, gdy zad psa witającego jest przygięty do ziemi. Szyja, barki i głowa są obniżone, a nos jest wyciągnięty ku górze, w stronę pyska witanego psa.
AFI AG
|
Polowanie (inaczej łowy)
|
| Tryb łowczy obejmuje: namierzenie, wytropienie, sprawdzenie, gonienie za, dopadnięcie i zabicie zdobyczy.
ŁOW
|
Poród
|
Wydanie na świat potomstwa zaczyna się zajęciem pozycji leżącej, zwykle na boku, w miejscu odosobnienia, wcześniej przygotowanym przez sukę matkę (lub jej opiekunów). Po urodzeniu suka przegryza błony płodowe i pępowinę, co umożliwia psiemu noworodkowi nabranie pierwszego oddechu. Następnie szczenię podpełza do sutka i w ciągu kilku minut po narodzinach połyka pierwszą porcję pokarmu. Dokumentacja zdjęciowa dotyczy wydania na świat 4-tego szczeniaka (z 5-ciu) przez sukę rasy Czeskoslovensky Vlcak. Między pierwszym a ostatnim ujęciem minęło 17 minut.
INN (FIZJ)
|
Postawa imponująca
|
| Stanięcie nieruchomo z uniesionym grzbietem, łukowato wygiętą szyją i napuszeniem pokrywy włosowej głowy i karku, co nadaje szyi psa półokrągły wygląd.
AG ZAB. SEKS
|
Potrząśnięcie głową (po chwyceniu)
|
| Szybki ruch potrząsania głową na boki. Jest jednym ze sposobów zabijania, jakie stosuje pies po schwyceniu zdobyczy, powoduje skręcenie karku u małej i średniej zwierzyny. Chwyt za skórę na karku, użyty w stosunku do innych psów, służy skarceniu a nie zabiciu; w zależności od użytej siły może, lecz nie musi, doprowadzić do powstania obrażeń. Potrząsanie stosowane jest także przez matkę wobec szczeniąt w podobnych sytuacjach, w jakich psy stosują chwyt za głowę [niejasne]. W przypadku nieodpowiedniego kontekstu (zastosowanie przez człowieka) powoduje paniczną reakcję u psa.
AG ŁOW
|
Powalenie
|
| Przewrócenie drugiego psa przez zastosowanie przewagi masy lub wykorzystania podstępu. Będzie to staranowanie (uderzenie, wbiegnięcie), pchnięcie barkiem, biodrem lub podcięcie dzięki zahaczeniu łapą, a także pociągnięcie do ziemi drugiego psa za skórę w okolicy szyi czy karku ze skutkiem przewrócenia. W przypadku opisywanych zachowań z jednoczesnym pokładaniem się przed psem określa się to działanie jako nagabywanie o uwagę. (Może być stosowane przez sukę wobec psa mieszkającego razem w kontekście zabawowym lub seksualnym).
AG ZAB. SEKS
|
Powitanie
|
| Każde spotkanie wzajemne psów i psów z innym gatunkiem mające charakter rozpoznania społecznego. Przy spotkaniu uszy witającego przyjaźnie położone są do tyłu, a w stronę witanego wyciągnięty jest nos. Głowa jest trzymana skosem do góry. Pies sięga nosem do pyska drugiego psa od dołu i boku. Może towarzyszyć temu obniżenie zadu i/ lub wykonanie pokłonu powitalnego. Także machanie ogonem (okrężne) dowodzi przyjaznego, radosnego witania. W przypadku dużego pobudzenia (młody wiek witającego) może wystąpić podskakiwanie w miejscu i próba złapania zębami za pysk/ fafle (złapanie słabe), liźnięcia pyska, skomlenie (oznaka napięcia) oraz naskok na powitanie. Przy większym napięciu społecznym w powitaniu występują elementy agonistyczne z rytualizacją, sygnały powstrzymujące i sygnały uspokajania. W tym kontekście pojawiają się też biegi, ucieczki i pogonie.
AFI AG
|
Powywanie
|
Rodzaj melodyjnego wooow-wooow, jakie wydaje pies (np. rasy alaskan malamut) na powitanie. Czasem towarzyszy temu poziomy, wahadłowy ruch głowy. Uszy mogą być ściągnięte w tył lub obniżone na boki.
AFI INN (WOK)
|
Pozorowanie ataku
|
| Wszelkie działania psa, które sprawiają wrażenie ataku. Są to akcje zaczepne w obronie, jak wypad z kłapnięciem, a także fragmenty zachowania łowczego użyte wobec innego osobnika z grupy socjalnej psa. Może to być czajenie się, podkradanie, a i współpraca z innym psem (okrążanie).
AG ZAB.
|
Pozycja obserwacyjna
|
Zajęcie przez psa miejsca, często na wzniesieniu, z którego dobrze widać okolicę lub zbliżające się inne zwierzęta. Pies stoi lub leży w pozycji odpoczynku: w pozycji lwa lub na boku, zrelaksowany, ale nawet wówczas pozostaje czujny i od czasu do czasu unosi głowę, i rozgląda się wokół. Rozglądaniu się towarzyszy nakierowanie uszu na obserwowany obiekt (por. nakierowane spojrzenie).
ŁOW INN (ODP)
|
Prezentowanie zdobyczy
|
| Przechadzanie się z fragmentem jakiegoś łupu niesionego w pysku. Pies przy tym wyniośle trzyma głowę, jak w czasie paradowania.
ŁOW
|
Proszenie o pokarm
|
Zestaw czynności, dzięki którym szczenię wymusza dostarczenie mu pokarmu. Może to być popychanie nosem (szturchanie), skubanie, lizanie (także wnętrza pyska), uderzanie łapą okolicy pyska starszego psa. Działania takie wraz z machaniem ogonem mogą też towarzyszyć powitaniu.
AFI INN (ZWYCZ)
|
Przeciąganie
|
Ciągnięcie przy pomocy szarpnięć przedmiotu złapanego zębami. Dwa a nawet trzy psy mogą złapać ten sam obiekt i ciągnąć w różne strony, co skutkuje przeciąganiem. W przypadku psów trzymających ten sam przedmiot zmagania są krótkotrwałe. Jeden z psów zmienia pozycję głowy i nachwyt zębów i puszcza trofeum lub zaczyna ciągnąć w tę samą stronę, co drugi pies. Ewolucyjnie takie zachowanie wykształciło się dla przeciągania zdobyczy w inne miejsce. Ciężką zdobycz pies ciągnął w pojedynkę zapierając się nogami i ciągnąc energicznie głową do tyłu. Ćwiczenie tego zachowania odbywa się w zabawie: psy ciągną jeden przedmiot w różne strony w formie zabawowych zmagań lub psy niosą trofeum razem (p. noszenie wspólne).Ciągnięcie w różne strony tego samego obiektu przez dwa psy lub psa i człowieka może przybierać formę zabawowych zmagań. Pies energicznie szarpie do tyłu dzięki zapieraniu się tylnimi i przednimi łapami, co nadaje psu wygląd przypominający pokłon powitalny – łapy są wysunięte do przodu w stosunku do barków czy bioder, a grzbiet uwypuklony w okolicy lędźwi. Przeciąganie może dotyczyć fragmentu zdobyczy lub przedmiotu niejadalnego.
AG ZAB. INN (FIZJ)
|
Przeciąganie się
|
Pies rozciąga każdą część ciała, przy czym zachowuje następującą kolejność najpierw przód, potem tył. Głowa i szyja wyciągają się, łapy przednie pochylają się do ziemi i prostują dzięki głębokiemu pokłonowi. Następnie fala przeciągania się przechodzi przez grzbiet do tyłu. Łukowate zagłębienie dochodzi do wysokości zadu i pies wyciąga w tył każdą z tylnych nóg po kolei lub jednocześnie; wówczas gdy jednoczasowo pies przenosi ciężar ciała do przodu, i unosi kark na wyprostowanych do pionu przednich łapach. Zwykle przeciąganie się ma miejsce po wstaniu z długotrwałego odpoczynku. INN (PIEL)
|
Przeciąganie wzajemne w zakleszczeniu
|
| Pociągnięcie zadu drugiego psa w czasie sczepienia, gdy oba psy stoją wszystkimi łapami na ziemi, a jeden z nich próbuje odejść. SEKS
|
Przeczesywanie nosem
|
| Rozgarnianie czegoś przy pomocy nosa przez psa, który idzie powolnym krokiem do przodu z opuszczoną głową. Pies stosuje tę technikę przy wyszukiwaniu drobnej zwierzyny łownej ukrytej w śniegu, wodzie, spadłych liściach.
ŁOW ZAB.
|
Przepychanki (kilku na jednego)
|
| Wpychanie się na innego osobnika przodem, bokiem lub tyłem. Udział bierze w tym jeden lub kilka psów. Mogą to być na przykład dwa psy zamykające trzeciego pośrodku jak w kleszczach. Przepychanki mają miejsce w czasie witania się oraz aktywnego, natarczywego zainteresowania lub okazywania submisji. Psy mogą przy tym znajdować się w biegu. Patrz też ocieranie o przód, uderzenie przodem we wspięciu, uderzenie biodrem.
AG ZAB.
|
Przeturlanie na grzbiet
|
Zmiana pozycji na leżenie na plecy, dokonywana dzięki przeturlaniu się wokół długiej osi. Obrót odbywa się z różną gwałtownością, dzięki mniej lub bardziej dynamicznym odepchnięciom łapami i wijącemu ruchowi łapatek. Por. turlanie.
AG ZAB. INN (POŻ)
|
Przewiezienie na barana
|
| Szybki marsz do przodu z drugim psem wspiętym na grzbiet. Ujeżdżający pies przytrzymuje się przednimi łapami.i może być przewieziony w niewygodnej pozycji lub się zsunąć wskutek gwałtownego zabrania zadu z łukowatym wygięciem grzbietu i szybkim marszem do przodu. Mogą towarzyszyć temu sygnały ostrzegające. AG ZAB. SEKS
|
Przeżuwanie pozorowane
|
| Wielokrotne hamowane ugryzienia, tak jak szczypanie, ale wykonywane pełną paszczą. Metodyczne „przeżuwanie” dystalnych* części ciała lub futra innego psa w zabawie. *dystalnych – dalszych od ciała.
ZAB.
|
Przykucnięcie
|
| Obniżenie ciała dzięki ugięciu nóg. Zmniejsza ono optycznie wielkość psa. Z tej pozycji łatwo psu wyskoczyć w każdym kierunku.
AG ZAB. ŁOW
|
Przymierzanie
|
| Obejmowanie otwartym pyskiem części ciała innego zwierzęcia, jakby dla sprawdzenia możliwości objęcia go szczękami. Mierzonymi częściami są przeważnie szyja, barki, biodra, uda, ramiona (czyli części bliższe ciała). Jest to zahamowane gryzienie, które może przerodzić się w pełne ugryzienie przy wielokrotnych próbach przymierzania. (!) Przymierzanie należy odróżnić od złapania słabego dłoni i przedramion (części dalsze ciała) w czasie powitania z człowiekiem (lokalizacja i kontekst zasadniczo odmienne).
AG ZAB.
|
Przypadnięcie na przednie łapy (pokłon „zabawowy”)
|
| Pochylenie przedniej części ciała w dół na przednich łapach, podczas gdy część tylna pozostaje w górze. Przednie łapy mogą być ugięte w różnym stopniu, od kilku centymetrów do pełnego pokłonu, w czasie którego aż do łokci całkowicie przywierają do podłoża. Jest to wygodna pozycja do nagłego wyskoku, zrywu w każdym kierunku. Pokłon widywany jest jako składowa zachowań zabawowych, wówczas towarzyszą mu boczne podskoki i jest to zaproszenie do zabawy. Jako element zachowań łowczych wchodzi w skład czarowania. Jest także pozycją, w której pies dokonuje łowów przy wykopywaniu zwierzyny z ziemi, a także łowiąc w wodzie. Bez zmiany pozycji pies dokonuje zabicia ofiary ułowionej w przypadnięciu na przednie łapy. W pobudzeniu łowczym i zabawowym może towarzyszyć zabawowym pokłonom boczny ruch (odskok) i wokalizacja. Nieruchome utrzymywanie pozycji przypadnięcia na przednie łapy stanowi sygnał uspokojenia (według klasyfikacji sygnałów uspokajania T. Rugaas).
AFI ŁOW ZAB. SEKS
|
pimage107.jpg |
pimage108.jpg |
pimage117.jpg |
Przysiądnięcie
|
| Przyciśnięcie innego psa przez zajęcie na nim pozycji siedzącej. Może wystąpić w trakcie mocowania się (po powaleniu pies „zwycięzca” siada na leżącym), ale również jako zaczepka wobec odpoczywającego psa. Jest to wtedy dynamiczne wskoczenie z przysiądnięciem i natychmiastową ucieczką.
ZAB.
|
Przyszpilenie
|
| Przytrzymanie nieruchomo zębami głowy lub pyska drugiego psa po złapaniu mocnym. Pies może przyszpilić drugiego psa do ziemi w czasie mocowania. Czasem zęby psa, który stosuje przyszpilenie, opierają się o ziemię i trzymają pysk drugiego psa, nie zaciskając się na nim. W przeciwieństwie do złapania za pysk (głowę) w pozycji stojącej, które trwa do kilku sekund, przyszpilenie skutkuje w natychmiastowym znieruchomieniu złapanego psa. Może trwać od kilkunastu sekund do wielu minut.
AG ZAB.
|
pimage120.jpg |
Przytrzymywanie łapami
|
Przyciśnięcie obu przednich łap nadgarstkami do siebie i unieruchomienie trzymanego obiektu wewnętrzną powierzchnią łap. Przytrzymywany może być przedmiot (zabawa w pojedynkę), fragment jedzenia, inny osobnik, motyl (złapanie typu kociego klaśnięcia).ZAB. INN (POŻ)
|
Przytrzymywanie łapą [w miejscu]
|
Położenie łapy przedniej stosowane do unieruchomienia. Służy przytrzymywaniu zdobyczy w czasie jedzenia, memłania i ogryzania. Przedmiot przyciskany jest z góry; czasem leży na drugiej łapie. Bywa elementem zabawy w pojedynkę.
ZAB. INN (POŻ)
|
pimage126.jpg |
pimage127.jpg |
Przytrzymywanie w parterze
|
| Po powalenie pies utrzymuje innego psa w pozycji pod sobą przy pomocy przytrzymania ciężarem ciała.
AG ZAB. |
|
|
|
LISTA
DYSKUSYJNA dogobserver_pl 
LISTA
DYSKUSYJNA wolfdog.org 
Maria Sobiecka