Ucieczka |
Szybkie oddalenie się z miejsca potencjalnego zagrożenia, dyskomfortu. Pies ucieka od czegoś, lub ucieka przed czymś. Por. odbiegnięcie.
AG ŁOW ZAB.
|
Uderzenie biodrem |
Mocne uderzenie w przedmiot, psa lub człowieka bokiem zadu. Stosowane w czasie przepychanek, mocowania się, w próbie powalenia.
ZAB.
|
Uderzenie bokiem pyska |
Zwykle pojedyncze uderzenie boczną powierzchnią zamkniętego pyska. Stosowane przez starszego psa wobec niemal dorosłych szczeniąt jest to dyscyplinowanie. Może go poprzedzać obnażenie zębów, warczenie (sygnały ostrzegające).
AG ZAB.
|
Uderzenie przodem ze wspięcia na tylne łapy |
Uderzenie szyją, barkiem lub przodem we wspięciu na tylne łapy. Siła uderzenia przy dużej masie ciała napastnika może powodować zmianę kierunku poruszania się drugiego psa lub powalić go.
Od naskoku z podgryzaniem za uszami różni się uderzenie przodem kierunkiem atakowania – tu jak w walce tryków obaj zawodnicy wychodzą w górę na tylnych łapach i zderzają się przodami. Natomiast podczas boksowania ma miejsce machanie łapami (uderzanie) nim dojdzie do kontaktu przodów, a stanie na tylnych łapach (w czasie boksowania) .jest stabilnie w jednym miejscu, bez przepychania.
AG ZAB.
|
Ujeżdżanie |
Powtarzane, raptowne pchnięcia do przodu miednicą przy wspinaniu się psa lub suki na innego psa. Może występować w czasie wspinania się w okolicy zadu, przy a także podczas wspinania się od przodu. Występuje przy dużym pobudzeniu (prawdopodobnie seksualnym) oraz przy kopulacji.
ZAB. SEKS
|
Ukrywanie się |
Pozostawanie w kryjówce, by stać się niewidocznym dla tego elementu otoczenia (innego psa, przedmiotu), którego pies chce uniknąć. Pies wykorzystuje do schowania się miejsce niedostępne wzrokowi innego psa (potencjalnego zagrożenia), ale pozostaje niezauważony też dzięki pozostaniu w bezruchu i przyjęciu obniżonej pozycji np. czajenia się.
ŁOW ZAB. INN (POŻ)
|
Ukrywanie zdobyczy |
Chowanie jedzenia lub innych przedmiotów dzięki zakopywaniu ich w ziemi, liściach lub innych trudno dostępnych miejscach. Przedmiot chowany jest przy pomocy popychania i podpychania pod np. liście czubkiem i bokiem nosa. Może być też wepchnięty w otwór wykopany w ziemi łapami i nosem. W warunkach domowych pies może chować „zdobycz” pod dywan, meble lub ukryć w pościeli.
ŁOW ZAB. INN (POŻ)
|
Uległość - aktywna |
Aktywne zbliżenie się do innego osobnika z natychmiastowym zmniejszeniem sylwetki, opuszczeniem ogona lub podkuleniem i próbą polizania pyska drugiego psa. Głowa psa uległego jest przechylona i skosem sięga do pyska drugiego psa (nosem i językiem, w próbie polizania).
Aktywność ta ustaje natychmiast po okazaniu sygnałów przerywających przez drugiego psa.
AFI AG
|
Uległość - natarczywa |
Przesadnie okazywana uległość z nierespektowaniem sygnałów przerywających. Występuje w sekwencji: gwałtowne zbliżenie się (podbiegnięcie) + skulenie sylwetki z podkuleniem ogona + wyciągnięcie pyska do pyska z usiłowaniem polizania + otarcie o przód z uniemożliwieniem ruchu do przodu i powtarzaniem sekwencji, bez reakcji na komunikaty drugiego psa. Przypomina to wylewne witanie z okresu szczenięctwa. Dołącza się niekiedy: przypadnięcie na przednie łapy + naskok powitalny + ponowne skulenie ciała z przypadaniem do ziemi i powtarzanie prób polizania oraz skubnięcia pyska.
Może temu towarzyszyć skomlenie i popiskiwanie.
Etolodzy z Wolf Parku obserwują, że wilk, który się tak zachowuje przedstawia w przyszłości realne niebezpieczeństwo zaatakowania wylewnie witanego wilka w przypadku, gdyby okazał on słabość.
AG
|
Uległość bierna |
Po aktywnym podejściu innego psa, pies biernie uległy nieruchomieje i obniża sylwetkę (głowę i zad) oraz kładzie uszy i pozostaje bez ruchu, podczas gdy drugi pies obwąchuje go. Po chwili pies uległy kładzie się i prezentuje pachwiny i podbrzusze do powąchania w leżeniu na boku lub na grzbiecie. Ogon leży wówczas na ziemi lub okrywa brzuch.
AFI AG
|
uimage006.jpg |
uimage009.jpg |
Uniesienie głowy |
Uniesienie głowy pyskiem w górę z jednoczesnym odwróceniem wzroku. Pies nie rusza się. Zabieg ten jest stosowany przy uporczywie utrzymywanych próbach wejścia w kontakt przez mniejszego psa. Sygnał uspokajania. P. ignorowanie.
AFI AG (USP)
|
Uniesienie nogi (w leżeniu na boku) |
W pozycji leżącej pies odsuwa jedną nogę tak, by odsłonić pachwinę. (to samo por.: pokazanie pachwin).
AG INN (WYP)
|
Unikanie |
Podejmowanie aktywnych działań mających zapewnić unikanie konfliktu związanego ze zbliżeniem się. Pies utrzymuje stałą odległość od innych psów lub ludzi, mija łukiem (USP) i ignoruje. Odbiegnięcie i ucieczka to również próby unikania.
AG
|
Uszy „elfa” (uszy stojące po bokach) |
Uszy znajdują się po bokach głowy, sterczą do góry i są otworami zwrócone na boki.. Podstawa ucha pozostaje w miejscu neutralnym.
AFI ZAB. SEKS
|
uimage013.jpg |
Uszy elfa czubkami do tyłu |
Uszy stojące, otworami zwrócone na boki, przednim brzegiem i długą osią pozostają w skosie, jakby w przedłużeniu pyska. Takie położenie uszu towarzyszy gotowości do błyskawicznej reakcji na niespodziewane, gwałtowne reakcje z otoczenia. Pozycja ta osłanianie również wnętrze ucha (przymknięty przód osłania od deszczu).
ZAB.
|
uimage015.jpg |
Uszy elfa przymknięte od przodu |
Uszy są zsunięte do tyłu głowy, sterczą do góry, nieco w skosie w tył i są odwrócone otworami do tyłu. Czubki uszu znajdują się bliżej siebie niż podstawa ucha. Konchy są przymknięte od przodu. Takie uszy sygnalizują napięcie (towarzyszą innym sygnałom uspokajania).
AFI AG ZAB. (USP)
|
uimage022.jpg |
uimage023.jpg |
Uszy elfa przymknięte od przodu i położone |
Uszy położone do tyłu wzdłuż głowy, odwrócone otworami na boki i do tyłu głowy. Zamknięte od przodu.
ZAB. INN (POŻ)
|
uimage026.jpg |
uimage027.jpg |
Uszy elfa zalotne |
Uszy elfa ściągnięte do czubka i patrzące do przodu. Uszy stojące, otworami zwrócone do przodu i na boki i lekko położone skosem na głowę i do jej środka. Są ściągnięte ku sobie, do czubka głowy, a jednocześnie pozostają w skosie. Występują w czasie zalotów o gwałtownym przebiegu, gdy ze strony drugiego psa można się spodziewać gwałtownych „ataków”. Wówczas mogą się stykać konchami w dwu miejscach – na wypukłości i na samym czubku. Wyglądają jak różki (uszy „diabełka”).
AFI ZAB. SEKS
|
uimage029.jpg |
uimage030.jpg |
Uszy pochylone do tyłu z otwartymi małżowinami |
Uszy są ściągnięte na czubek głowy i pochylone do tyłu, tak że małżowiny otwierają się do nieba. Uszy zalotne.
ZAB. SEKS
|
uimage034.jpg |
Uszy położone do tyłu |
Uszy leżą płasko w przedłużeniu czoła, są zamknięte od góry i ściągnięte tak daleko w tył, że się niemal stykają za wyniosłością potyliczną.
AG ZAB.
|
Uszy poziomo |
Uszy ściągnięte są na boki, wewnętrznymi powierzchniami w dół.
Jest to deklaracja całkowitej nieagresywności.
[Wg Wolf Ethogram Airplane Ears. Takie uszy widuje się u wilków podczas napraszania się o uwagę wobec ludzi i wilków oraz w czasie podchodzenia lub czajenia się. Wydaje się, że różna wymowa zależy od położenia czubków uszu – przy pozycji całkowicie na bok, sygnalizują jak wyżej. Przy pozycji w skos – będą odpowiednikiem przygotowań w czasie podkradania się w czasie łowów.]
AG AFI ZAB.
|
uimage035.jpg |
Uszy poziomo, czubkami do tyłu |
Uszy odstają w skosie od głowy, są cofnięte nieco do tyłu i dołu, tak że są zamknięte od góry. Czubkami nie wystają powyżej poziomu. Widywane są w sytuacjach zbliżenia innego psa, nieznanego obiektu. Reakcja na nieznane, być może zagrożenie, ale bez gotowości do odparcia niebezpieczeństwa atakiem. Wycofanie. Jest to I etap uszu przyklejonych z boku głowy.
AG
|
uimage039.jpg |
uimage040.jpg |
Uszy „przyklejone” z boku głowy |
Uszy obniżone na boki głowy i ściągnięte do tyłu, długą osią skierowane równolegle do linii nosa, przypłaszczone do głowy. Konchy uszu są przymknięte i skierowane są otworami do boku.
AFI ZAB.
|
uimage044.jpg |
uimage045.jpg |
uimage048.jpg |
Uszy skosem (pozycja pośrednia) |
Swobodna pozycja uszu. Pojawia się przy relaksie, konsumowaniu zdobyczy.
ZAB. INN
|
uimage050.jpg |
uimage052.jpg |
uimage053.jpg |
Uszy skosem, sterczące na boki |
Uszy w pozycji pośredniej – w skosie, rozsunięte na boki i otworami skierowane do boku i do dołu. Takie uszy widuje się przy wgryzaniu się w zdobycz oraz przy wymiotach. Pozycja „trawienna”, rozluźnienia relaksu związanego z pobudzeniem układu przywspółczulnego – trawienia.
ŁOW INN (POŻ)
|
uimage056.jpg |
Uszy sterczące, ściągnięte na czoło |
Uszy stojące, ściągnięte do przodu na czoło. Jest to przejście z pozycji uszu sterczących w skosie (spokojnej uwagi) lub uszu nakierowanych (sterczących i zwróconych do przodu). Czubki uszu pochylają się nad pysk. Są charakterystycznego dla ataku w czasie polowania na inne zwierzę. W kontekście socjalnym jest to grożenie atakiem i nie musi dojść do agresywnych rozstrzygnięć. W warunkach socjalnych atak zwykle jest zrytualizowany (poprzedzony lub zastąpiony przez sygnały ostrzegające i pogróżki). Uszy stojące, ściągnięte na czoło do przodu. Pojawiają się w czasie ataku pozorowanego (straszenia). W zabawie agonistycznej mogą być nieco w skosie.
AG ŁOW ZAB.
|
uimage059.jpg |
Uszy stojące |
Uszy stojące i zwrócone otworami do przodu.
AG ŁOW ZAB.
|
uimage061.jpg |
Uśmiech submisji |
Szerokie rozsunięcie kącików ust do tyłu przy ściągniętych do tyłu uszach i policzkach. Szerokie otwarcie oczu towarzyszy temu grymasowi.
AG SEKS INN (FIZJ)
|
Uśmiech szeroki |
Szerokie rozsunięcie kącików ust do tyłu przy zrelaksowanym pysku psa. Uszy znajdują się w pozycji pośredniej, skosem, w oczach brak intensywności wypatrywania właściwej polowaniu. Występuje przy dyszeniu, w czasie zachęcania do zabawy i przy twarzy klowna w czasie wymiotów (tu z zamkniętymi wargami).
Szerokiemu rozsunięciu warg towarzyszy ich uchylenie, lecz bez pokazywania zębów właściwego grożeniu w obronie. Zęby mogą być widoczne, ale bez unoszenie warg.
AG AFI ZAB. INN (FIZJ)
|
uimage064.jpg |
Uśmiech zalotny |
Uśmiech szeroki z rozciągniętymi maksymalnie kącikami warg. Towarzyszy temu wycofanie uszu do tyłu w skośnej pozycji. Naciągnięty pysk sprawia wrażenie zwężonego, lisiego. Kły są całkowicie zasłonięte wargami. Wykonuje go zarówno samica jak i samiec psa.
SEKS
|
|
|
|