Ο
ΛΟΡΚΑ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ
Το θέατρο
είναι ένα από τα περισσότερο
εκφραστικά και ωφέλιμα όργανα
για να οικοδομηθεί ένα έθνος.
Είναι το βαρόμετρο του
μεγαλείου του ή της παρακμής
του. Ένα ξύπνιο θέατρο, καλά
προσανατολισμένο σ΄ όλους του
τους τομείς, από την τραγωδία
ως το κωμειδύλλιο , μπορεί να
μεταβάλει την ευαισθησία του
λαού μέσα σε λίγα χρόνια. Ένα
θέατρο με αδύνατα πέλματα αντί
για φτερά μπορεί να
αποκοιμίσει ένα ολόκληρο έθνος.
Το θέατρο είναι το σχολείο των
δακρύων και του γέλιου, είναι
το ελεύθερο βήμα όπου οι
άνθρωποι μπορούν να
απολυτρωθούν από μια
τετριμμένη και διφορούμενη
ηθική, όπου μέσα από ζώντα
παραδείγματα μπορούν να
εξηγήσουν τους αιώνιους νόμους
της καρδιάς και του νου του
ανθρώπου.
ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΕΤΟΣ
|
ΕΡΓΟ
|
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
|
| 1993 |
Ο κακός μαθητής |
Ζακ Πρέβερ |
| 1994 |
Η ιστορία του Αλή Ρέτζο |
Π. Μάρκαρη |
| 1995 |
Τα Καραγκιόζικα |
Β. Ρώτα |
| 1996 |
Όνειρο καλοκαιρινής
νύκτας |
Σαίξπηρ |
| 1997 |
Η θαυμαστή μπαλωματού |
Φ. Γ. Λόρκα |
| 1998 |
Ο Δράκος |
SWARTZ |
| 1999 |
Οι φασουλήδες
του κατσιπόρα |
Φ.
Γ. Λόρκα |
| 2000 |
Η μικρή μας πόλη |
Θόρτον Ουάιλτνερ |
|