กลับหน้าแรก

ทะเลใจ 16




               บอกดวงดาว…ฉันเหงา…

                       บอกจันทร์เจ้า…เหงาหัวใจ…

                               บอกฟ้า…ไม่มีใคร…

                                       บอกหัวใจ…คิดถึงเธอ…

__________________________________

               ลมหนาว…พัดผ่าน…สะท้าน…หนาวกาย…

                       ลมรัก…พัดไหว…พาให้…หนาวจิต…

               สายลม…ห่วงใย…หวั่นไหว…ใจคิด…

                       คิดถึง…สักนิด…อบอุ่น…หัวใจ…

__________________________________

               น้อยใจ…..เวลาที่เธอมีให้…น้อยเหลือเกิน….

               เศร้าใจ…..ดูคล้ายถูกหมางเมิน…ห่างกันไป…

               เสียใจ…..ไม่อาจยื้อยุด…ฉุดเธอได้…

               หัวใจ….น้ำตารินไหล…เธอไม่คงเดิม….

               เข้าใจ…..พยายามเข้าใจ…ที่เป็นเธอ…

               จิตใจ…..มั่นคงเสมอ…แม้ห่างเหิน…

               สองใจ…..ผสานเยื่อใย…เข้าใจแต่งเติม…

               สุขใจ…..เพียงเธอคนเดิม…..คืนกลับมา….

__________________________________

                       ถ้อยคำ…สัญญา…ไร้ความหมาย…

               เมื่อไม่…มีใจ…ให้คำมั่น…

               ลมปาก…ออกไป…คงแค่นั้น…

               เดี๋ยวมัน…ก้อหาย…กับสายลม…

                       ความจริง…คือสิ่ง…ที่เธอทำ…

               เพื่อนำ…สัญญา…ให้เป็นผล…

               แสดง…ออกมา…หัวใจคน…

               ให้ฉัน…เห็นผล…คำสัญญา…

__________________________________

               แด่เธอ…ผู้ห่างไกล…

               แด่หัวใจ…ที่คงมั่น…

               แด่รัก…เมื่อวันวาน…

               แด่ความฝัน…ที่หลุดลอย…

                        จากใจ…ผู้พ่ายแพ้…

                        จากความอ่อนแอ…ใจถดถอย…

                        จากน้ำตา…หยดน้อย…

                        จากร่องรอย…อาลัย…รักเธอ…

__________________________________

               เธอรู้ไหม…หัวใจที่ฉันรักเธอ…

                       ที่เคยมั่นคงเสมอ…ทุกเวลา…

                               แต่นี้…อยากจะเอ่ยคำล่ำลา…

                                       เพราะว่า…หัวใจฉันเหนื่อยเหลือทน…

               เกินใจ…ที่จะยอมรับได้…

                       วุ่นวายความในใจ…ฉันสับสน…

                               จะทำอย่างไร…กับใจบางคน…

                                       เพราะที่ทน….มันก้อมากเกินพอ…

               หัวใจที่เจ็บ….จนเก็บไว้ไม่อยู่….

                       เธอจงรู้…ว่ามัน….จะขอ…

                               สิ้นสุดเสียที…กับการคอยรอ…

                                       เพราะเริ่มท้อ….หัวใจร้าวราญ…

               ฉันขอยอมเจ็บ…เก็บกลืนฝืนใจ…

                       เพื่อวันใหม่…ไม่มีเธอ…เช่นวันวาน…

                               ไม่ต้องทน…ปวดใจ…ทรมาน…

                                       และขอให้…ตันฉัน……..โชคดี.....

__________________________________

เจ้าชายมดแดง...

__________________________________