ทะเลใจ 21

     อยู่รอเพื่อบอกลา...

เพื่อมองหน้าเธออีกครั้ง...

ในใจอยากหยุดยั้ง...

อยากเหนี่ยวรั้ง...ใจเธอ...

     อยู่รอเพื่อมองตา...

เพื่อบอกว่ารักเสมอ...

คำสุดท้าย..."ฉันรักเธอ"...

ให้แด่เธอ...ก่อนลา...

     เก็บซ่อนความรักร้าวระทม...

เก็บความขื่นขมลึกสุดใจ...

เก็บความร้าวราญซ่อนไว้...

เก็บความช้ำใจไม่เอ่ยมา...

     เก็บใจสูญเสียสุดแสนเศร้า...

เก็บความปวดร้าวใจเหนื่อยล้า...

เก็บความชอกช้ำซ่อนน้ำตา...

เก็บไว้ดังว่าไม่อ่อนแอ...

     เมฆหมอกบดบังท้องฟ้าใส...

ความเศร้าคลอบคลุมลึกสุดใจ...

ดวงอาทิตย์เจ้าเหมือนหายไป...

ความรักจากไกลไม่คืนมา...

     ฟ้าครึ้มมืดลงทุกหนแห่ง...

หัวใจอ่อนแรงดูเหนื่อยล้า...

ไม่มีแสงใดสาดส่องมา...

คล้ายบอกว่าความรักไม่หวนคืน...

     ขอเวลาอีกหน่อยจะได้ไหม...

ขอหัวใจฉันแข็งแกร่งเกินกว่านี้...

ขอให้ฉันเริ่มมีสิ่งดีดี...

ก่อนเวลาที่เราจะจากกัน...

     ขอเวลาให้ฉันอีกสักนิด...

ขอให้คิดให้ทำใจหัวใจฉัน...

ขอฉันลืมเวลาของทุกวัน...

เวลานั้นฉันคงพร้อมไม่มีเธอ...

     ช่วงเสี้ยวนาทีที่ยิ่งใหญ่...

คือเวลาที่ได้อยู่ใกล้เธอ...

แต่เวลานี้ฉันมองเหม่อ...

ไม่มีเธอกับเวลาที่ดีดี...

     ช่วงเสี้ยวนาทีแห่งความสุข...

ความสนุกสนานใจเคยมี...

แต่คงไม่ใช่เวลานี้...

เพราะไม่มีไม่มีไม่มีเธอ...

     น้ำตาหลั่งรินไหล...

หัวใจแหลกร้าวราญ...

เจ็บปวดทรมาน...

จิดใจฉันพังทลาย...

     หมดสิ้นใจรู้สึก...

ความคิดนึกสูญสลาย...

เคว้งคว้างไร้สิ่งใด...

น้ำตาไหล...หลั่งริน...

     สงบเงียบไร้สุ้มเสียง

ได้ยินเพียงลมหายใจ

มืดมิดหมดแสงใด

มีเพียงใจที่อ่อนแรง

     ไม่มีหรอกน้ำตา

คงเพราะว่ามันเหือดแห้ง

ไร้สิ้นความแข็งแกร่ง

หมดใจยื้อแย่งรักคืนมา...