กลับหน้าแรก

ทะเลใจ 29

วันคืนที่เคยมีค่า... ดูเหมือนว่าจะจบลง... ใจรักคิดยืนยง... คงเหลือเพียงคราบน้ำตา...       เวลาที่แสนสุข... กลายเป็นทุกข์ที่หนักหนา... จากสิ่งสุดมีค่า... เป็นเพียงว่าฝันลมลม...       รอคอยด้วยคงมั่น... กลายหวาดหวั่นจนขื่นขม... รักเจ้าเคยชื่นชม... ต้องตรอมตรมเหงาหัวใจ...       มีเพียงภาพอดีต... ที่คอยกรีดให้หวั่นไหว... หลบหลีกหนีให้ไกล... แต่ทำไมยังรักเธอ...       ไม่มีอะไร....ที่สำคัญ... มากกว่าใจดวงนั้น...ของเธอ.... ไม่มีอะไร...ให้ใจมองเหม่อ.... เท่าใจของเธอ....คงไม่มี....       ยิ้มอยู่คนเดียว...ยังยิ้มได้.... แค่คิดถึงใจ....เธอคนนี้... ล่องลอยคอยหา...ทุกนาที... คงไม่มี...สิ่งใด...เทียมใจเธอ...       ฝันไปหรือเปล่าที่เรามาเจอกัน.... ถ้าเป็นความฝันขออย่าให้ฉันตื่น... ขออย่าให้ใครเก็บฝันฉันคืน... กลัวต้องตื่นขึ้นมาไม่มีเธอ...       ขอฉันฝัน...ฉันคว้าไขว่... เอื้อมถึงได้...เพียงความฝัน... ขอเพียงแค่...คือฝันนั้น... แค่ฉันฝัน...แค่นั้นพอ...       รอเวลา...ในความฝัน... เพียงแค่นั้น...ใจวอนขอ... ขอแค่ใจ...ได้ฝันพอ... ขอฝันนั้น...ฉันฝันเอง...       ค่อยถอยไกลจากไป... ค่อยห่างหายไปทุกที... ค่อยรับรู้ว่าไม่มี... คงแค่นี้ค่อยลางเลือน...       เหลือเพียงภาพจางจาง... ไร้รูปร่างลางบิดเบือน... เพียงใจสั่นสะเทือน... เปื้อนน้ำตาคว้าไม่มี....       อารมณ์ที่แตกต่าง... สิ่งบอบบางความรู้สึก... ระหว่างใจคิดนึก... ส่วนลึกลึกสับสนใจ...       อารมณ์ความรู้สึก... ความคิดนึกแตกต่างไป.... ลึกลึกที่ข้างใน... สับสนใจในอารมณ์....       หัวใจที่ขาดหาย... แหลกสลายสูญสิ้นลง... หัวใจเคยมั่นคง... ต้องแหลกลงไร้ชิ้นดี...       มีเธอมาเติมเต็ม... ความอิ่มเอมให้ใจนี้... ใจอ่อนล้าเคยมี... เธอคนดีมาเยียวยา...       ขอบคุณความรู้สึก... จากส่วนลึกได้รักษา... ใจเธอเติมให้มา... เป็นดังว่ากำลังใจ...       รอคอยทุกนาที... เพื่อได้มีเธอฝันใฝ่... จากใจบอกกับใจ... ขอบคุณใจได้พบเธอ...       เพราะรักจึงเปราะบาง... คงเป็นบ้างใจอ่อนไหว... บางครรั้งอ่อนแอใจ... ยินยอมได้เพื่อรักเธอ...       เพราะรักจึงอ่อนแอ... ใจยอมแพ้เธอเสมอ... ทุกอย่างเพียงเพื่อเธอ... ใจล้นเอ่อ...รักมากมาย...