ร้อยคารมคมคนอื่นค่ะ

อ่านแล้วเก็บรักษา บุญรักษาเนืองนอง
รู้แล้วบอกทั่วกัน บุญกุศลเรืองรอง

ชีวิตย่อมเป็นไปตามลิขิต (ละชั่วทำดี) วอนขออะไร
วันนี้ไม่รู้เหตุการณ์ในวันพรุ่งนี้ กลุ้มเรื่องอะไร
ไม่เคารพพ่อแม่แต่เคารพพระพุทธองค์ เคารพทำไม
พี่น้องคือผู้ที่เกิดตามกันมา ทะเลาะกันทำไม
ลูกหลานทุกคนล้วนมีบุญตามลิขิต ห่วงใยทำไม
ชีวิตย่อมมีโอกาสประสบความสำเร็จ ร้อนใจทำไม
ชีวิตใช่จะพบเห็นรอยยิ้มกันได้ง่าย ทุกข์ใจทำไม
ผ้าขาดปะแล้วกันหนาวได้ อวดโก้ทำไม
อาหารผ่านลิ้นแล้วกลายเป็นอะไร อร่อยไปใย
ตายแล้วบาทเดียวก็เอาไปไม่ได้ ขี้เหนียวทำไม
ที่ดินคือสิ่งที่สืบทอดแก่คนรุ่นหลัง โกงกันทำไม
โอกาสจะได้กลายเป็นเสีย โลภมากทำไม
สิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่เหนือศีรษะเพียง 3 ฟุต ข่มเหงกันทำไม
ลาภยศเหมือนดอกไม้ที่บานอยู่ไม่นาน หยิ่งผยองทำไม
ทุกคนย่อมมีลาภยศตามวาสนาที่ลิขิต อิจฉากันทำไม
ชีวิตลำเค็ญเพราะชาติก่อนไม่บำเพ็ญ แค้นใจทำไม (บำเพ็ญไวไว)
นักเล่นการพนันล้วนตกต่ำ เล่นการพนันทำไม
ครองเรือนด้วยความประหยัดดีกว่าไปขอพึ่งผู้อื่น สุรุ่ยสุร่ายทำไม
จองเวรจองกรรมเมื่อไรจะจบสิ้น อาฆาตทำไม
ชีวิตเหมือนเกมหมากรุก คิดลึกทำไม
ฉลาดมากเกินจึงเสียรู้ รู้มากทำไม
พูดเท็จทอนบุญจนบุญหมด โกหกทำไม
ดีชั่วย่อมรู้กันทั่วไปในที่สุด โต้เถียงกันทำไม
ใครจะป้องกันมิให้มีเรื่องเกิดขึ้นได้ตลอด หัวเราะเยาะกันทำไม
ฮวงซุ้ยที่ดีอยู่ในจิตไม่ใช่อยู่ที่ภูเขา แสวงหาทำไม
ข่มเหงผู้อื่นคือทุกข์ รู้ให้อภัยคือบุญ ถามโหรเรื่องอะไร
ทุกสิ่งจบสิ้นลงด้วยความตาย วุ่นวายทำไม
งานการมีอยู่ไม่ใช่หรือ มาอ่านกันทำไม

สิ่งใดที่เงียบสงบ ก็ควรแก่การยึดถือ
สิ่งใดที่ยังไม่ถูกพัฒนา สิ่งนั้นง่ายต่อการจัดการ
สิ่งใดที่อ่อนแอ สิ่งนั้นง่ายต่อการควบคุม
สิ่งใดที่ยังเล็ก ก็ง่ายต่อการชักนำ
จงจัดการกับปัญหาเล็กๆ ก่อนที่มันจะใหญ่
จงใส่ใจกับปัญหาเล็กน้อย ก่อนที่มันจะหลุดจากมือไป
ต้นไม้ใหญ่ ล้วนแต่เคยเป็นต้นอ่อนมาก่อน
การสร้างตึกที่สูงที่สุด เริ่มด้วยอิฐก้อนแรกเสมอ
การเดินทางที่ยาวนาน เริ่มด้วยก้าวแรกเสมอ

อย่ายอมแพ้

ความรุ่งเรืองในชีวิตคนเรานั้น
หาไช่อยู่ที่การไม่รู้จักหกคะเมนตกลงมามิได้
แต่ทว่าอยู่ที่การลุกขึ้นใหม่ทุกครั้งที่หกคะเมนตกลงไป
เมื่อพบอุปสรรคแล้วอย่าย่อท้อ...(นาน)
จงทำสิ่งที่ยากนั้นให้สำเร็จ
และจงตระหนักอยู่ว่า
ตลอดชีวิตการเดินทาง
เราย่อมพบเจออุปสรรคต่างๆมากมาย
ผู้ที่มีหัวใจนักสู้เท่านั้นจึงจะก้าวหน้าก้าวไกล
หนทางที่จะเอาชนะอุปสรรคย่อมมีอยู่เสมอ
พยายามเปลี่ยนวิธีเมื่อเห็นว่าหนทางที่ดำเนินอยู่ไม่ได้ผล
ไปตรงๆไม่ได้จงไปทางอ้อม
ไปข้างบนไม่ได้จงไปข้างล่าง
อย่ายอมแพ้ง่ายๆเป็นอันขาด
ความสำเร็จเกิดขึ้นจากความพากเพียรต่อสู้เรื่อยไปอย่างมีสติ
หลายคนในเวลานี้อาจเกิดความรู้สึกเบื่อหน่าย
ย่อท้อต่อการงานมาก...มากกว่าครั้งไหนๆ
บางที...สาเหตุอาจมาจากเหตุใดเหตุหนึ่งหรือหลายเหตุรวมกันก็ได้
กล่าวคือ...
๑ ความรู้สึกสะเทือนใจของเราอ่อนกำลัง คือมีไม่เพียงพอที่จะเร้าหัวไจให้เกิดความอยากกระทำ
๒ หวาดกลัวต่อการกระทำนั้น
๓ มีความคิดซับซ้อนหลายอย่าง ซึ่งทำให้สับสนหรือเกิดขัดแย้งกันเอง ทำให้ไม่เกิดการกระทำนั้น
ลองพิจารณาดูถึงสาเหตุดังกล่าว อาจทำให้เรารู้ว่าทางออกของเราอยู่ที่ไหน
และทำให้ "อำนาจใจ"
หรือความสามารถในการที่จะทุ่มเทความเข้มแข็ง...กำลังสมอง...กำลังกาย ลงไปในการกระทำอันใดอันหนึ่ง...
กลับคืนมาได้

สู้ต่อไป...ขอให้โชคดีนะ...ไอ้มดแดง

คิดถึง…พ่อแห่งชีวิต

วันพ่อปีนี้ก็คงไม่แตกต่างจากวันพ่อในปีก่อนๆที่ผ่านมา คือตรงกับวันที่ 5 ธันวาคม
แต่การจากไปอย่างไม่มีวันกลับมาของคุณพ่อเมื่อต้นเดือนตุลาคม
ทำให้วันพ่อในปีนี้ของผมไม่เหมือนกับวันพ่อในปีที่ผ่านๆมา
ผมคงไม่ใช่ลูกลำดับต้นๆที่พ่อภูมิใจมากที่สุด
แต่พ่อคงรู้ว่าผมภูมิใจมากที่สุดที่ได้เกิดเป็นลูกของพ่อ
ผมคงไม่ใช่ลูกลำดับต้นๆที่ประสบผลสำเร็จมากที่สุด
แต่พ่อคงรู้ว่าผมจะสืบทอดการกระทำและเจตนารมณ์ของพ่อ
ในการเลี้ยงลูกให้เป็นคนดีของสังคม
ผมคงไม่ใช่ลูกลำดับต้นๆที่ร่ำรวยเงินทองที่สุด
แต่ผมขอเป็นอย่างพ่อซึ่งร่ำรวยไปด้วยคนรักใคร่
วันที่พ่อจากไปคือวันสุดท้ายในชีวิตของพ่อ
แต่เป็นวันแรกที่ผมขาดพ่อ
วันที่พ่อจากไปไม่ใช่วันที่ผมเสียใจมากที่สุด
แต่ผมเสียใจทุกๆครั้งเมื่อวันที่ผมทำให้พ่อต้องเสียใจ
วันที่พ่อจากไปไม่ใช่วันแรกหรือวันสุดท้ายที่ผมต้องเสียน้ำตา
แต่ผมต้องเสียน้ำตาทุกครั้งเมื่อเห็นพ่อไม่มีความสุข
พ่อคงไม่มีโอกาสหรือโชคดีอย่างคุณพ่อหลายๆคน
ที่ได้รับเกียรติ์ยกย่องให้เป็นคุณพ่อแห่งชาติ
แต่พ่อคือ “พ่อแห่งชีวิต“ ของผมตลอดไป
วันพ่อปีนี้ก็คงไม่แตกต่างจากวันพ่อในปีก่อนๆที่ผ่านมา
แต่วันพ่อในปีนี้…ผมคงไม่ได้เห็นลอยยิ้มและได้ยินเสียงหัวเราะของพ่ออีกแล้ว
ขอให้คุณพ่อจงสถิต ณ. แดนสงบตลอดกาล

…คิดถึงพ่อ…

เสียงเรียกร้องจากป่า…สู่เมือง

ทุกๆครั้งที่เครื่องพิมพ์ที่แสนคล่องแคล่วว่องไวกำลังบริโภคกระดาษตามคำสั่ง
ทุกๆครั้งที่ข้อความบางอย่างกำลังถูกขีดเขียนลงบนเจ้ากระดาษสีขาวอันแสนบริสุทธ์
ทุกๆครั้งที่กระดาษแผ่นน้อยกำลังถูกย่ำยีรังแกโดยการขยำขยี้แล้วโยนทิ้งลงในถังขยะอย่างเมามัน
เฉกเช่น เมจิค จอห์นสัน กำลังชู๊ตลูกบาสเก็ตบอลในมือลงในห่วงเพื่อทำคะแนน
และทุกๆครั้งที่คัตเตอร์แสนคมกำลังถูกบรรจงกรีดลงบนกระดาษอันบอบบาง
เพียงเพื่อจะใช้เป็นเศษชิ้นเพื่อบันทึกความจำแทนสมองมนุษย์ที่ชอบอวดอ้างว่าแสนชาญฉลาด
หรือจะด้วยวิธีการอันวิจิตรบรรจงและพิศดารใดๆก็ตามในการบริโภคกระดาษในแต่ละวัน
วานนี้….วันนี้….หรือพรุ่งนี้…
จะมีต้นไม้ต้องถูกตัดโค่นลงอีกสักกี่ต้น
จะมีผืนป่าอันแสนอุดมสมบูรณ์ซึ่งเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ
อันเป็นแหล่งกำเนิดแห่งสายน้ำลำธารอันชุ่มฉ่ำ
และเป็นต้นกำเนิดแห่งชีวิตของสัตว์ป่านาๆชนิด
จะต้องสาบสูญไปอีกสักกี่ผืน
หรือจะมีขุนเขาที่ต้องยืนตระหง่านแลดูหดหู่เป็นขุนเขาหัวโล้นอีกสักกี่เทือก
จึงจะสาสมเพียงเพื่อตอบสนองการบริโภคกระดาษของมนุษย์ในแต่ละวันได้
แล้ว….อะไรคือสิ่งทดแทนต่อสิ่งที่ได้ถูกทำลายลงไป
การปลูกต้นไม้เพียงไม่กี่ต้นในแต่ละปีในวันที่มนุษย์ทึกทักเรียกว่า “ วันสิ่งแวดล้อมโลก “ (๕ มิถุนายน)
เพื่อทดแทนผืนป่าทีละผืนที่กำลังถูกหักโค่นลง
ฝังดูชั่งเป็นวิธีการที่แสนไร้เดียงสาซะเหลือเกิน
แต่…ไม่มีทาง…
ไม่มีวันที่ต้นไม้เหล่านั้นจะถูกปลูกขึ้นเพื่อทดแทนการทำลายล้างได้อย่างพอเพียง
ถ้าการบริโภคกระดาษอย่างสุรุ่ยสุร่ายยังไม่ถูกหยุดยั้งลงอย่างจริงจังและถาวร
ต่อให้มีวันสิ่งแวดล้อมโลก ๓๖๖ วันในหนึ่งปี (หนึ่งปีมี ๓๖๕ วัน)
ต้นไม้ที่ถูกปลูกก็ไม่สามารถเจริญงอกงามและเติบโตเพื่อทดแทนการตัดทำลายลงได้
แต่วันนี้….ซึ่งมีวันสิ่งแวดล้อมโลกเพียงวันเดียวในหนึ่งปี…ไม่ใช่ ๓๖๖ วันอย่างที่คิด
คุณไม่ได้กำลังถูกชักชวนให้ไปปลูกต้นไม้ในวันนี้
แต่คุณกำลังถูกทวงถามความยุติธรรมจากผืนป่าที่กำลังถูกทำลาย
ขอเถอะ…วันนี้
ขอให้คุณเพียงพยายามมีจิตรสำนึกในการบริโภคกระดาษในแต่ละวัน
ซึ่งจะเป็นวันที่คุณจะได้มีโอกาสตอบแทนธรรมชาติ
และรักษาความชอกช้ำที่ได้เคยกระทำไว้กับผืนป่า…สายน้ำ….และมวลสัตว์ป่าทั้งปวง

ใช่….ขอเพียงแค่นี้….เพื่อคืนผืนป่าให้กับโลกของเรา

… คนรักป่า …

เหนือ

เหนือคนยังมีฟ้า เหนือโลกายังมีคน
เหนือน้ำมีเรือวน เหนือสายฝนคือเมฆา
เหนือพลังคืออำนาจ เหนือทรราชคือประชา
เหนือใดในโลกหล้า ไม่เหนือกว่าน้ำใจคน

Alex

Please come back soon and visit me nattynatty20@yahoo.com

Since 20 July 1996

Sign Guestbook View Guestbook