TURKSE VLAG EN TAAL          
LINKS

 

 

 

     

 

   
     

 

   
     
 
   
 

De Turkse ambassadeur in Nederland wil dat de Turkse taal en cultuur opnieuw onderdeel worden van het Nederlandse lespakket. Niet alleen deze ambassade maar duizenden Turkse instellingen_netwerken verspreiden regelmatig staatspropaganda, Turkse nationalisme onder de jongeren. Turkije zelf bemoeit zich met de Turkse organisaties en moskeen in Nederland. Turken zien deze mensen in Nederland als een soort 5. colonne  van Turkije die zich moet verbreiden en macht vormen tegen Nederland.  De Turkse overheid, die zelf ongeveer 140 van de ruim 500 Nederlandse moskeeën controleert en imams uit Turkije stuurt, verzet zich ook tegen het Nederlandse beleid om geen buitenlandse imams meer toe te staan. Vreemd genoeg zijn het juist de in grote getale toegelaten moslims in Europa die een toetreding van Turkije tot de EU in de weg staan.  Als Turkije een 'brug' zou kunnen zijn, zoals voorstanders het uitdrukken, dan is die brug bij voorbaat al ondermijnd. Hoe kortzichtig kunnen regeringen zijn?  Volgens onderzoek van het multiculturele instituut Forum vinden jonge moslims in Nederland zich meer moslim en Marokkaan of Turk dan Nederlander of Europeaan. Europese landen zouden de islamitische kledingvoorschriften moeten toestaan, rekening moeten houden met de spijswetten van de islam, moslimfeestdagen als openbare feestdagen moeten toestaan en ruimte moeten geven voor de rituele gebeden, ook onder werktijd. Daarnaast zou er ruimte moeten zijn voor de oproep tot het gebed via een luidspreker, voor de bouw van een moskee in het centrum van de stad en voor een renteverbod in het bankwezen.

Zorgwekkend is ook dat Turkije herhaaldelijk schermt met dreigementen voor het geval het land niet wordt toegelaten tot de EU. Zo zouden moslims in en buiten Europa zich kwaad zouden afkeren van Europa, met als gevolg dat het terrorisme toeneemt. In Turkije is er geen gematigde islamisme, zolas gepropageerd wordt:  premier Recep Tayyip Erdogan zei zelf:
"Minaretten zijn onze bajonetten, koepels onze helmen, moskeeën onze kazernes en gelovigen onze soldaten"
We bevinden ons momenteel midden in dat gevecht, dat Europa vermoedelijk de gehele 21e eeuw in zijn greep zal houden.

Vraag is of de islam zijn doel zal bereiken. Menselijkerwijs gesproken krijgen we in de toekomst in Europa te maken met een sterke en zelfbewuste islam. De moslims zullen hun organisatiestructuren verder uitbouwen. In ieder geval zal de islam een sterke maatschappelijke en politieke plaats gaan innemen in Europa. Onduidelijk is of de islam zijn eenheid van geloof en staat op den duur zal kunnen volhouden. Veel Europese politici hopen dat de islam op dat punt wat water bij de wijn zal doen. Ze dromen van een humanistische ”euro-islam”, met daarbij het humanistische christendom als voorbeeld.

Polderlandse islamisering van binnenuit: laat de  GroenLinks, PVDA, CDA politucus, Albayrak, Abatulab, Coruz, Donner,  Orhan Kaya, Cohen etc...  diens islamgetrouwe, eigen Turkse, arabische natinalismetrouw infiltranten die bruggenbouwers zullen er hoogstpersoonlijk voor zorgdragen dat de monocultuur van de Turken Arabieren islamisme nagenoeg geruisloos zal worden geïmplementeerd. Gewoon een kwestie van de shariasocialistische of preciezer 'bloedrode' loper uitleggen voor de politieke islam. En dan de dag waarop wij zouden moeten worden vergast met de komst van de Hamas-leider Ismail Haniyah (en tevens vurige pleitbezorger tegen de zionistische identiteit)!... Deze kon domweg niet doeltreffender worden gekozen: 5 mei bevrijdingsdag... Nu eens geen Marokkaanse moslimjongeren die met de herdenkingskransen doodgemoedereerd een potje voetbal spelen, maar een veel verfijndere, d.w.z. diplomatieke aanslag op de goede zeden. Terwijl de dhimmy'lite de spreekwoordelijke vrijheid van het eigen volk steeds meer aan banden legt, worden de handlangers van het islamitische broederschap geen strobreed in de weg gelegd om in dit land (Nederland) hun verderfelijke ideologie van segregatie en jodendiscriminatie te propageren - dan dooft het licht.
 
Turkije is niet vrij maar Gevaarlijk
Men doet alleen maar alsof. Feitelijk is de islam de staatsgodsdienst. De Moslims vallen onder het ministerie van godsdienstzaken, dat heel veel rond de moskeeën controleert en zo ook de imams aanstelt als ambtenaar ze en ook als zodanig betaalt en soms zelfs tot in detail de inhoud van de preken vaststelt. De christenen vallen onder het ministerie van buitenlandse zaken en zijn langzaam maar zeker weggepest. Nu resteert nog een christelijke restpopulatie van 0,1 % van de bevolking. De schijn van seculariteit is een vervolg op de strategie van het feodale islamitische Ottomaanse rijk waar Ataturk en zijn jonge Turken hun wortels hebben om wel westerse kennis aan te trekken maar niet de westerse levenswijze. De slachtoffers van de gruwelijke moordpartij in Malatya zijn begraven, maar media en diverse overheidspersonen gaan door met het systematisch zwartmaken van christenen en zendelingen. Het hoofd van het ministerie van Justitie in Turkije, generaal Niyazi Güney, verklaarde tegenover een Milliyetverslaggever dat „zendelingen gevaarlijker zijn dan een terroristische organisatie. Zendingsactiviteiten in Turkije verspreiden zich even oncontroleerbaar als ze dat deden tijdens de laatste dagen van het Ottomaanse Rijk. 

Deze opmerking is kenmerkend voor de Turkse houding tegenover alles wat niet Turks is en vooral alles wat westers is. Het lijkt alsof de tijd al een eeuw lang stilstaat en de Turken de teloorgang van het Ottomaanse Rijk en de dreigende opdeling door de geallieerden van begin vorige eeuw nog steeds niet te boven zijn. Kinderen worden op school gedrild dat het Turkse volk het beste is en dat andere (westerse) mogendheden uit zijn op de ondergang van de Turkse staat. Terwijl het Turkse volk zelf als laatste in Anatolië kwam en het aandeel christenen van 22 procent in 1900 is geslonken tot 0,1 procent vandaag, worden toch christenen (evenals etnische minderheden) als een bedreiging gezien. Op dit moment loopt er een proces tegen drie Turkse christenen met de beschuldiging dat zij, door uit te komen voor hun christen-zijn, de Turkse identiteit geblameerd hebben (artikel 301 van het wetboek). Turken onder leiding van eigen overheid uit Turkije, in Nederland vormen - veel meer dan Marokkanen, Surinamers en Antillianen - een sterke gestuurde gesloten machtcentrum tegen Nederland. Deze Turken zijn doelbewust geneigd hun eigen taal te spreken en om te gaan met landgenoten. Hun kinderen worden van begin af zodanig opgevoed dat ze nooit geïntegreerd_geassimileerd kunnen worden Bovendien hebben zij veel meer netwerken- van religieuze tot sportclubs, van politieke bewegingen tot maffia- dan de alle volkeren in Europa.

Toetreding
Het is verontrustend dat de huidige Turkse regering zich niet schaamt om, terwijl zij onderhandelingen voert over toetreding tot de Europese Unie, Europese christenen die in Turkije om hun geloof worden vermoord als terroristen te bestempelen. Ondertussen steunt Europa de bouw van moskeeën en mag een moslimintellectueel als Tariq Ramadan op kosten van het Rotterdamse stadsbestuur de islam aanprijzen als het medicijn voor het zieke Europa. Een grotere tegenstelling is haast niet denkbaar.

Nú de onderhandelingen met Turkije voorgoed verbreken, zou echter de nationalistische en fundamentalistische tendensen in Turkije alleen maar verder versterken. In plaats daarvan hebben de gebeurtenissen van de afgelopen dagen de problematiek van Turkije opengelegd en is het zaak om daar nu in de onderhandelingen concreet op in te gaan. Het onderwijs en de wetgeving zullen moeten worden bevrijd van nationalistische elementen die etnische en religieuze minderheden vogelvrij verklaren. Bestuurders zullen zelf een voorbeeld moeten geven om te laten zien dat Europeanen niet alleen welkom zijn om als toerist hun geld achter te laten of lichte zeden over te dragen (waar zelden ophef over is!), maar ook als getuigen van het goede nieuws dat ooit in Klein-Azië zo krachtig klonk.

De heer Aboutaleb is immers naast Nederlander ook Marokkaan, en zodoende onderhorig aan de Koning van Marokko, en mevrouw Albayrak – naast Nederlandse ook Turkse – is onderworpen aan de President van Turkije. Dit laatste verklaart deels haar weigering de Armeense genocide als zodanig te benoemen.!!!

Er rust een bijna volledig taboe op de islamisering van Nederland – dat naar verhouding op één land na de meeste moslims telt van de hele westerse wereld. De islamisering raakt ten eerste de Nederlandse moslims zelf. Binnen de islamitische immigrantengemeenschappen heerst een grote sociale druk, waarbij de neiging bestaat de meest traditionele, fundamentalistische, conservatieve norm als toonzettend te zien. Eerwraak, gedwongen huwelijken en vrouwenbesnijdenis, hoewel geen exclusief islamitische fenomenen, worden dikwijls gelegitimeerd onder verwijzing naar het geloof. De sociale druk leidt in combinatie met de internationale radicalisering ook tot het gedwongen dragen van hoofddoeken bij soms zeer jonge meisjes en het thuishouden van vrouwen en meisjes. Gewelddadig gedrag jegens vrouwen en niet-moslims wordt met een direct of indirect beroep op de islam gelegitimeerd. 

Er bestaat ook een sluipende druk op de rest van de Nederlandse samenleving om zich aan te passen aan de waarden, normen, cultuurpatronen en gewoontes die aan de islam worden toegeschreven. Aan die druk wordt steeds meer toegegeven. Zo verdwijnen traditionele Nederlandse feesten van de Nederlandse scholen, reageren autoriteiten welwillend op het introduceren van islamitische feesten als ‘nationale feestdag’, passen zwembaden huisregels aan, en wil CDA-minister Maria van der Hoeven van Onderwijs afzien van het doceren van de evolutietheorie om islamitische studenten te gerieven. Indirect staat het succesvolle en populaire bijzonder onderwijs in Nederland ter discussie, uit angst alleen islamitische scholen te verbieden.

De islamisering van Nederland schrijdt ook voort via door de overheid georganiseerde en gesubsidieerde inspraak en door het opnemen van moslims in vertegenwoordigende lichamen. Zo is Nederland het enige westerse land dat meer moslims in het parlement heeft dan hun aandeel in het electoraat zou rechtvaardigen.


TURKSE NATIONALISME EN TURKSE ISLAM: BEIDEN ZIJN GEVAARLIK!