อัปลักษณะ ๖ ประการของราชการไทย
๑.
อำนาจนิยม
ชอบใช้อำนาจมากกว่าปัญญาและเหตุผล ชอบสั่งการมากกว่าการพิจารณาจากข้อเท็จจริงของจริง
ไม่ชอบให้คนอื่นร่วมกันคิด ร่วมกันทำ พูดถึงประชาชน แต่ไม่สนใจประชาชนอย่างแท้จริง
สนใจเอาใจแต่ผู้บังคับบัญชาหรือผู้มีอำนาจ
๒.
อสัตย์
ชอบของปลอมแต่ดูดี ชอบข้อมูลสวยๆ ทั้งที่รู้ว่าไม่จริง ชอบการประจบสอพลอ
ทั้งที่รู้ว่าไม่จริงใจ ชอบภาพลวงตา ชอบทำข่าวสร้างภาพ มีแต่พิธีกรรมไม่สนใจเนื้อหาสาระ
๓.
เช้าชามเย็นชาม
ใช้ทรัพยากรมาก คนทำงานมาก ทำงานเดิมๆ พัฒนาน้อย ได้ผลงานต่อประชาชนน้อย
หรือที่เรียกว่า ประสิทธิภาพต่ำ
๔.
แตกแยก
ไม่ชอบประสานงาน ชอบสร้างอาณาจักร ต่างคนต่างทำ ขัดแข้งขัดขา
ทะเลาะเบาะแว้ง หาความสามัคคีได้ยาก
๕.
ทุจริต
ชอบแสวงหาผลประโยชน์ในทุกรูปแบบ ทั้งการคอรัปชั่นเงิน ทรัพยากร
เวลา และฉกฉวยโอกาส
๖.อุปถัมภ์
ชอบเล่นพรรคเล่นพวก เด็กฝาก เด็กเส้น อุปถัมภ์ค้ำชู ทั้งๆที่พูดถึงหลักคุณธรรมกันอยู่เสมอ